Дневник пользователя ia100
ოცნებებს ვხატავდი ფუნჯით, ოცნებებს შეხვედრის შენთან,
რა ახლოს ვიყავით კარგო ისმოდა გულების ფეთქვა.
მკლავდა სურვილი ტრფობის, სულში ამეშალა ვნება,
თურმე ვცდებოდი ქალი, ვიგრძენი სიცივე შენგან.
უცებ ჩამოწვა ბურუსი, სიცივე ჩამეღვრა სულში,
გაქრა გიჟური ოცნება და დაშრა წყარო ცივი.
ისევ დაეციო, ვეღარ წამოდგები,- ყურში ჩამჩურჩულებს ბნელი.
ირგვლივ მოვიხედე, მშველელს ვეძებდი იდგა სიჩუმე მკვლელი.
ვეღარ წამოვდგები? ვეღარ წამოვდგები? ბნელში გავიშვირე ხელი.
ბახუსს მივაშურე, იქნებ მან მიშველოს, ისიც გიჟია და ხელი.
ჭაობში დავრჩიო,- მითხარი და სულ დამითუთქე გული
იქნებ მეც ჩავეშვა, იქნებ მეც მიშველოს მისგან შველას მე ველი.
დაიკარგებიო პატარა ქალოო,_უცებ ჩამომესმა ზეცით,
გაიფანტება ირგვლივ ბურუსი,_ ვიღაც მამშვიდებს ბნელში.
ისევ დადგება გაზაფხულიო, ისევ ჩამოშრება მთებში,
მოგიტანს სიო იების სურნელს, ისევ აყვავდება ნუში.
