Дневник пользователя ia100
ნეტაჲ,ჰაჲთკენ მიფრინავ
მაჭახელაჲს ფუტკარო?
ბაბაის თქმული თუ გახსოვს,
გაღმელ ბერებს უთხარო:
ზედვაკიდან* ვაკემდე*,
ნისლი ღოღავს უჰალო*...
ნეტაჲ,კიდევ რამდენ ხანს,
უნდა გუუძლოთ უფალო?
ხედავ,კარჩხლის* წვეროჲდან
რაფერ დგება მზებერი?
ალბათ,ჩემმა ნენულამ*
შემეჲთვალა ხებერი*,
ჰოდა,გევდეთ კალოზე
დარდით გამოკამპულნი*
და მევსმინოთ იქიდან
შემოთლილი ქართული.
ნეტაჲ,წრევლაჲ* წვიმებმა
კერეკუჩხეს* რა უყო,
ლაზარობა* იზამეს*
თუ ჩაჰკიდეს ქვაღორღი*
ხიდიდან და დუუძახეს:
ნაკვერჩხლების ხათრიზა
გამეჲჭიხე კატრიდან
მზევ და
აგზენ გაგორდი!
ვაჲ,თუ ხერთვისს* ქილისეს*
წვიმა გაცრა ყავარმა
სურო კედლებს მეედვა,
ეზო გაატალავრა,…
ჰოიდა ნანა, ოჰი ნანა,
ხულო შუახევ ქედიდანა,
დედო დვრინით დამემღერა,
დიდიგოროზი მთები თანა,
მთები! - ვისთვის თვალსეირი,
ვისთვის ჯავრი შიგნიდანა,
თეთრ პერანგებს ხრამში ყრიდნენ,
ლურჯს იცვამდნენ თანდათანა,
კლდის კატარში მზე ყვაოდა,
კლდის ბორჯღალზე ბენჩქვი ყანა,
გვანცას ლოცვებს ვაზის სული,
გორით-გორზე გადეყვანა,
ვარჯანისთან, ნაჯვარისთან,
დაჯვარული მთები წვანან,
მთებში ჩუმად დაქვითინებს,
ჩემი დიდი ნენეს ნანა,
დერდებს გულში ვიბექსნიდი,
აჭარელი ვიყავ განა!
ჰოიდა ნანა, ოჰოი ნანა,
ხარიტყავის გუდა თანა,
შიგ ჭიკჭიკით მოჭუჭკული,
ამ სირთების სევდა თანა,
მიმღერია ღვინიანზე,
მიტირია კიდეც განა,
როცა ჩემი ზღველთი ზვარე
ზვავის ნაძოვს დაემგვანა,
როს სხალთაში სხალთიხატებს,
უსაპნავდნენ ყელში კანაფს,
ჯავარქედზე ჯამეს დგამდნენ,
ვარდიქედზე ეკლის კარავს,
ეივახ! ამის…
წერილი
პააtა ნაცვლიშვილი
ახლა ღამეა და ვარსკვლავები ზეცას ჭორფლივით აყრია შუბლზე...
მე მაგიდასან ვზივარ ძვირფასო და ჩემს წინ სუფფთა ქაღალდებს ვუმზერ.
აწმყო, წარსული და მომავალი დამდგარა ჩემი ფიქრების ზღურბლზე.
ძალიან მმვიდ და იდუმალ ღამეს ჩასძინებია ატმის ტოტებზე…...
თავში რიალებს ათასი კითხვა და ყველა თავის პასუხს დაეძებს.
არ შემხვედრიხარ, არ მინახიხარ, ალბათ იქნება ათასი წელი.
ათასი წელი იქნებ ცოაა, იქნებ არის ძალიან ბევრი.
მე ახლა მხოლოდ სიზმარში მახსოვს შენი უძირო თვალების ფერი.
ეს ყველაფერი ადრე დაიწყო, ადრე ძალიან, ძალიან ადრე.
როცა თებერვლის მსუსხავი ქარი ეხექებოდა გათოიშილ ჭადრებს.
როს ცხოვრებიდან შენ ჭრიდი დღეებს, როგორც ცენზორი
ფილმიდან ჭრიდეს ყველაზე უფრო უწმაწურ კადრებს.
იმდენად ახლოს მოვედი შენთან რომ უსასრულოდ აღმოვჩნდი შორი.
მერე ვიღაცამ შეთხზა რაღაცა, შენც კარგად იცი
თბილისში…