მე დავიღალე ფიქრებთან ბრძოლაში
დღეები გადის აზრებთან ჭიდილში
ყოველი წამი დღეებად წელილი
ჩემში კვლავ ქრება ცხოვრების სურვილი...
ხალხამ იცვალა ფერი ცხოვრების
ნელა იცვლება რჯულის კანონი
ხალხში მეფდება შური და ბოღმა
ალბათ მალე გაქრება ნდობა...
ჩემში მძვინვარებს ფიქრთა ქაოსი
შიშის, სიზმარის, გრძნობის ქაოსი
სად იკარგება გრძნობის სურვილი ?!
ალბათ სიბნელის აპოთეოსში...
ჩვენ დაბნეულნი ვეღარც კი ხვდებით
ამ წუთისოფლის წამიერ გზებზე
მხოლდ და მხოლოდ სიკეთის დროა
გვერდში დადგომის, ძმობის დროა...
გიორგი გელაზონია
Комментариев пока нет.
Будь первым - напиши свой комментарий.