მე მესმის დაფლეთილ ღრუბლების გოდება,
მთების მწვერვალებიც გარშემო კვნესიან,
გულში მწუხარება ნისლივით გროვდება
და შენზე ფიქრები კვლავ შემომესია.
იმედის ვარსკვლავიც კი არსად კიაფობს,
განთიადს შიშსა ჰგვრის გრიალი მეხისა,
ამ წლებმა რაც მიყო, მოვალ და გიამბობ,
გიამბობ, თუ შენთან შეხვედრა მეღირსა!.
Комментариев пока нет.
Будь первым - напиши свой комментарий.