მე კვლავ ისევ უშენობა მელოდება,

შავ მორევში შავი ფიქრით ჩავეშვები,

აღელდება ზღვა, საოცრად აღელდება.

გიხმობ, სად ხარ? უკვე ძალზე გვიანია,

მე კი ისევ გელოდები, დავიღალე,

შენ მითხარი, დრო ყველაფრის მკურნალია,

რა ვქნა, თუ მეც ამ დიდ დროში დაგეკარგე.

ალბათ, მოხვალ, სიყვარულზე მომიყვები

და ჩემ გარდა რომ არავინ გყვარებია,

ოცნებებში შენი სახე დახატულა,

მონატრების სევდა ჩემზე ძლიერია..