Дневник пользователя azzazello
- dros xeli ar gaushva icode chagylapavs. pirveli nabijebit qucha monstria dagchagravs, azrad maqvs iss rac movagrove gramit, ocda shvid weliwads ertad movuyare tavi. vnaxe galia da qvecnobiershi shrami, yvelaperi ise moxda rogorc ciprpladze wami, gami batono policielo xelebi gaswi gesalmebit am kulturis warmomadgeneli kriminali, me ara var shennairi pormiani praswi, iazva leqsikonit gtxov ar gamxvio sharshi, gamiswore tvali, aravin ar rcheba aravistan valshi, aq dedaqalaqia bicho mosula zavic.
ბევრს ვფიქრობ კაცობრიობაზე მათ მოდგმაზე თითქოს ვიყავი მოსე მეორე ომამდე, მერამდენე ომია მეორედ მოსვლამდე, იფიქრეთ ცუდზე გარეწარზე მომსპარზე. გახსოვთ? დარღვეული მცნებათა ცნება სინანულში დანგრეული ცოდვათა წეწვა თავი დაიმდაბლეთ უფრო მეტია აქ ხანდახან ხედვა სიღარიბის ზგვარს ჩაწვდენილი პოეტების სევდას, სერაფიმებიც ტირიან იღვრებიან ცრემლათ. მარტი აპრილი მაისი დაიწვა დაიფერფლა იქცა მტვერად ისევ ოცნებები გაზაფხულზე აქ ისევ ზამთარია იოცნებეთ ზაფხულზე ალბად მოვა მალე ალბად იზეიმებ მალე გამარჯვებას სარკმელიდან დაინახავთ ხვალეც. ნახეთ კაცობრიობა როგორ დაემსგავსა ტვალეტს, დავეძებ ვეძებ ისეთს ჩემთვის კარგებს გაადევნებთ თვალს მალე გათენდება ხვალეც, ალბად ცოდვებით კიდევ დაიმძიმებ თვალებს. გთხოოვთ მომენდეთ მე ლოცვით მოუსმინეთ ზარებს, გააღეთ კარი ჩემი თვალი მიადევნეთ მამებს. მსურდა…
gadis dgeebi da titqos arcerti arcerts ar gavs, acremlebul quchebshi mec davedzeb martals, gadavawydi xapangs, mglebshi cxvrebis paras, roca ipovi paras mere mas vigac gparavs, bednierebashi arasodes vedzeb dramas, mecnierebashi mec ar vpoveb rame martals, ai kidev ver veshvebi samyarostan kamats, ver veshvebi sazogadoebastan tamashs, xanac tavisas shveba shevdivar xanshi, daberebuli aravis vxvdebi tvalshi, mtvrals tvalshi gaaxel cxadshi daiwyeb dzebnas sxvashi, gazapxulis molodinshi vxvdebi mokvda 8martic, napirs tu miageni ar gegonos gamarjveba ar gegonos cxadi, ar gegonos dasabami, ar gegonos saxli.
ალბათ ხვდებით სად ვბინადრობთ, ან რა ეტაპზე ვდგავართ. ლექსებს მიწის ქვეშეთში, თეთრ სილაში ვმარხავთ. ნახე? უყურე უყვართ პოეზია მათაც, მერე ვუწყობთ ხელ-ფეხს ნაყოფის ზრდასაც, ვზრდით ცოდვებს ბაღში, მერე ვიმკით მკვდრებს, ვაცოცხლებთ და ისევ ვთესავთ ზრდასრულ ზომბებს. გაავლეთ თვალი გთხოვთ, ჩემს მონოლოგებს, მერე თვალებ დახუჭული თავად მოირგებთ როლებს. ჩვენც გვეძებეთ, ჩვენც ვცემთ რომატიკას პატივს, არ ვეძებთ მოსაკლავად მეფეს, დედოფალს და პაიკს, არც თეთრ რაშზე ამხედრებულს ვგავარ რაინდს! ყოველთვის ვწონი, ვზომავ და ვდგავ ნაბიჯს. გაუღეთ კარები შეეგებტ ხურჯინიან მარხილს, სავარძლები დაუკავებიათ მუზებს მგზავრის. ეს პოეზიაც გირსია იკავებდეს ადილს, ალბად ჩაკეტილ გალიაში სამუდამოდ ჩავრჩით.