Дневник пользователя nika

გათელილგრძნობებს,
შეწყვეტილფიქრებს,
ჩამკვდაროცნებებს,
გაყინულმზერას,
მუხლმოყრილსურვილს,-
''მოვიდეს,იქნებ'',
შემზარავპასუხს,-
''არა'' თუ ''ვერა'',
ამწვარსხეულზემათრახადვიქნევ
დაამთვითგვემისჯიუტადმჯერა.

ისევზღვისფერიდაგაქვსთვალები,
სხვისიცოლიხარკვლავ,
ისევშორიდანგელაციცები,
ისევშორიდანმკლავ.

ო, რატყუილადდამიქადნია
მე, მოგიკლავოქმარს,
ჩემისიფიცხე, ჩემიმუქარა
გაჰყვაშარშანდელქარს.

ისევსხვისიხარ, შენითითები
სხვისთვისგაიშლისთმას.
სხვისწისქვილსვასხამცრემლიანპეშვებს,
სხვისიწისქვილითვფქვავ.

მაინცზღვისფერიდაგაქვსთვალები,

დავფიქრდებიდაათასლამაზმანს,

ერთ-ურთსვადარებჯობნისრომელი?
ვფიქრობაჯობამზერით ,,ამან,, ,,მას,,
ისკიარისოსევდისმთოველი.
ესქალი - მზესგავს; ესქალი - ყინულს;
ესქალი - მთვარეს; ესქალი - ლერწამს.
ამისხმაგაგხდისსილაღისხილულს,
ამისკისკისისიავესლეწავს.
თვალწინგამივლისათასურთები.
ზოგი - ზღვასმოგავს, ზოგიც - გზასუვალს;
მაგრამუცებშენგამახსენდები
დაარჩევანსაცვაკეთებუმალ.

Привет, сегодня дождь и скверно,