Четирите свеќи полека гореа.
Беше тишина и можеше да се слушне нивниот разговор.Првата свеќа рече:
‘‘ЈАС СУМ МИР. ЗА ЖАЛ, ЛУЃЕТО НЕ УСПЕВААТ ДА МЕ ДОЧУВААТ, ЈАС ЌЕ ЗГАСНАМ.‘‘
И веднаш се угаси.
Втората свеќа рече:
‘‘ЈАС СУМ ВЕРАТА.ЗА ЖАЛ, МНОГУ ЛУЃЕ ИМААТ ПОВРШНИ СВАЌАЊА ЗА МЕНЕ И ЈАС НЕ ГИ ИНТЕРЕСИРАМ.НЕМА СМИСЛА ДА ГОРАМ И ПОНАТАМУ.‘‘
Само што го изговори тоа, задува тих ветар и ја угаси.
Третата свеќа тажно проговори:
‘‘ЈАС СУМ ЉУБОВ.НЕМАМ ПОВЕЌЕ СИЛА ВО МЕНЕ. ЛУЃЕТО ЗАБОРАВААТ НА МЕНЕ И НА ТОА КОЛКУ СУМ ИМ ПОТРЕБНА.ТИЕ НЕ ГИ САКААТ НИ СВОИТЕ НАЈБЛИСКИ.‘‘
И без колебање се изгасна.
‘‘Што е ова?‘‘запраша детето..._‘‘Па вие требаше да горите до крајот.‘‘ велејќи го ова детето заплака.
Тогаш проговори четвртата свеќа:
‘‘НЕМОЈ ДА СЕ ПЛАШИШ, ДОДЕКА ЈАС ГОРАМ, ЌЕ МОЖЕМЕ ДА ГИ ЗАПАЛИМЕ ОСТАНАТИТЕ 3 СВЕЌИ.ЈАС СУМ НАДЕЖТА.
На детето му заблескаја очите од радост додека со запалената свеќа го враќаше светлото на угасените свеќи...

Нравится 3