hayat ne garip be canım arkadaşım kimi mutlu kimi mutsuz kimi ağlıyor kimi gülüyor ne zaman canım sıkıldıgında gitigim bir yer var arada sırada da olsa gitttiğim sahilde bir balıkcı meyhanesi biri vardı hep aynı masada otururdu aynı sigarayı aynı içkiyi içerdi meyhaneye her geldiğimde onu arar oldu gözlerim her nedense bir derdi vardı sanki onu birtek ben anlıyordum onun o yorgun ve yaşlı gözlerinde çok sonraları duydumki oda benim gibi sevdiğini kaybetmiş aslında oda yaşamıyordu ondan geriye kalan haliyle oda yaşamıyordu canını cananını yareninide kaybetmişti her nedense bu aralar uğramaz oldu meyhaneye her geldiğimde masasını hep boş gördüğümde içimi garip bir hüzün kaplar oldu çok sonraları duydumki daha fazla dayanamamış kaybettiği sevdiğinden ayrı kalmaya o adını dahi bilmediğim yabancı

Нравится 1