11.01.2015
31, Албания
"Të kam tradhëtuar"
Ishin fjalet e vetme që më kishte shkruar pas 4 apo 5 mesazheve të mia.
"Më ke tradhetuar !??"
"Po."
"Kur?"
"Para një jave."
"Si ndodhi?"
"E kisha shoqe..."
"Vërtet më ke tradhëtuar, apo po e bën që të shpëtosh nga unë një herë e mirë?"
"Të kam tradhëtuar vërtet.."
"Prandaj s'më do më..."
Kaq arrita të shkruaja. Në ato momente e kuptova sjelljen e tij të akullt ditëve të fundit.
Më kishte tradhëtuar! Kur une qaja ndërkohe që lexoja mesazhin e tij të lamtumirës, ai me siguri mendonte për atë.
Më kishte tradhetuar.. Me një tjetër më të mirë, më të bukur, me më pak gabime, me zë më të mirë, me linja trupore më perfekte me siguri.
Nuk mjaftonte largësia që më gerryente cdo ditë. Tani edhe më kishte tradhëtuar!
Dhe për një cast u ndieva fajtore që isha larg tij. Por a nuk supozohet që dashuria e vërtetë t'i mbijetojë distancës?
Pastaj u ndieva fajtore që i kisha besuar cdo fjale të tij. Por dashuria të verbon, apo jo?
U ndieva fajtore edhe se e kisha torturuar me mungesën time. Por nuk më kanë pyetur "Ku ke qejf të lindësh e të jetosh?".
Më pas u ndieva keq për veten.
Jo rrallehere malli per te behej mbytes, por kjo gje vetem ma shtonte deshiren per ta pritur e per ta dashur!
"A më harrove kur ishe me atë?"
"Po. Për një cast të harrova"
"Po une si do te harroj ty?"
"A më do akoma?"
"Jo, nuk te dua. Vetem se s'te kam harruar ende.."
Ai i ishte dorezuar nje tjetre.
E ajo kishte zoteruar njeriun me te cilin une enderroja te ardhmen!
201 просмотров
blog I bukur :)
Flm ylli *ROSE*
Bloget tuja jan me nje vler Shum te madhe mike
Ja vlen gjithmon ti lexosh te lumt.
Shume faleminderit mike! *HI* *ROSE*