Dite e ftohte Janari,

Sot do ishte nje pervjetor i bukur,do kujtonim castet tona,si u njohem!
E mbaj mend ate dite me shi,sic jane ditet ketu. Syte e tu me preken e une me naivitetin tim te buzeqesha! Ishte e para here qe pas asaj qe kishte ndodhur ti qeshja dikujt.Biseda jone filloi,vazhdoi........................
Me ty ndihesha vetja ime,me plotesoje zemren!Deshirat e perbashketa na afruan me shume.Cdo bisede,telefonate me ty ishte me shume se kenaqesi.
Ashtu filloi dashuria.........
Thurem plane,jeten ne vazhdim.Une vazhdoja shkollen e ti punoje.Prinderit tane ishin ata qe na udhezuan me shume se cdo njeri.
Edhe pse po ecnim si me hapa bebesh,perseri jeta me ty nuk ishte monotone.Shoqeria jone teper e kendshme.Nete te tera pa gjume duke biseduar pa pushim,duke pare ne sy njeri tjetrin.Me pyesje:- kush i ka syte me te bukur une apo ti?Syte e mi pasqyronin ngrohtesine e dashurine qe kisha per ty.Syte e *tua qeshnin, tregonin dicka.....por cfare??.....
Bashke u perplasem me shume probleme e prape bashke i kaluam.
Me ngacmoje me fjale,me beje qe qaj, te qesh.Isha si nje femije i lumtur qe jeta i dha nje shans per te jetuar perseri ne kete bote te frikshme.
Por gjithcka nje dite u shua.....Nje telefonate.........nje ze ne fund te telefonit qe fliste per ty.Njerezit per'rreth bisedonin e syte e tyre me shikonin me meshire.
Ajo qe kurre nuk ja pata friken ishte mes nesh.Nje i trete...
Gjithmone te kisha kerkuar te ishe i sinqerte me mua.Shume persona na kishin zili per ate qe kishim ne.
Filluan justifikimet ato qe urreja me shume.Nuk dija kush isha me sepse ne veten time kisha humbur llogjiken per te kuptuar cpo ndodhte.Kush ishe ti?
Plot 12 ore duke biseduar,duke shpjeguar e zeri yt sme dukej me i embel,syte me dukeshin sikur e kishin te shkruar ne to Faj.
Me kerkove te falur me ore te tera,qame te dy e ti zgjasje doren per te fshire lotet e mia,ste duroja dot prane.Ato duar ishin te ashpra,te ftohta,te huaja.Pse ma bere kete?Nuk te mjaftoi besimi im,respekti,dashuria ime?Ste kishin mjaftuar lotet e buzqeshjet e mia?
Gjithcka e vrave me doren e trupin tend,me mendjen tende te amshorit.Kufinjte e mi i dije,e ti nuk pyete shkele mbi to.
Oret e minutat kalonin e se kuptoja cpo beja akoma me ty.Zbardhi dita, ulur te dy ne pak distance me njeri tjetrin,degjoja ty.Fjalet tingellonin shume zhurmshem.Ne mendjen time kisha deshire te te perqafoja,te te puthja te hidhja gjithcka pas kraheve por zemra sme bente.Nuk kisha guxim as te rrija me e as te ikja.Te rrija e te beja veten te besonte ne dicka qe sja lejoja vetes e as ty, apo te ikja krenare qe nuk te lashe te marresh neper kembe dinjitetin tim?
Kafeja qe bere mu duk e hidhur,si helm.Syte e zgurdulluar,nga pagjumesia e me lot shoqeronin kafene e mengjesit, te fundit bashke.
Me premtove boten,zemren,dashurine tende e me dhe tradhetine.Si mund te jetoja une me mendimet ne koken time qe ti kishe falur gjithcka time dikujt tjeter?Qe trupi yt kishte prekur dike tjeter?? Si mund te rrija me ty qe humbe besimin tim?
Cdo fjale tenden e respektova,familjen tende qe me mungon dhe sot e kesaj dite, e perseri ti nuk pyete!
Ste mjaftuan ato kisha kaluar?Kujtove se isha kaq e forte sa te le nje njeri si ty te shkele mbi cdo gje timen?? Kurre...
U ngrita e mora ne duart e mia,doren tende.Ste shihja ne sy sepse kisha frike se mos syte e tu do me genjenin perseri.
---Te desha e te dua,por veprimet e tua bene qe gjithcka te perfundoje ketu.Cdo kujtim tonin fshije nga kujtesa sepse nuk ja vlen me.
Te uroj fat ne te ardhmen,te gjesh ate qe kerkon,por me shume te uroj te gjesh veten tende sepse do vije nje dite qe ti do humbesh me shume se mua ne kete rruge.Mendja apo syri te genjyen,se di por pas gjithe kesaj uroj te jetosh i lumtur.---
U lute i gjunjezuar,premtove qe sdo ndodhte me,por ne thellesine e shpirtit tim smunda te fal.
Te putha ashtu ftohte dhe dola nga ajo dhome qe mbante shume sekrete tonat.
Me dite te tera u mbylla ne dhomen time.E nje dite tek po shkoja ne shkolle takova babain tend.Nuk durova dot me e fillova te qaj ne krahet e tij! Ai qante e fliste duke dashur te me qetesoje mua.Ndenja pak minuta me te e me kerkoi te falur per ate qe kishe bere ti.Me puthi duart e me tha qe ne syte e tij do isha perhere nje engjell.Fjalet e tij me preken ne zemer por fatkeqsisht tani nuk isha me engjelli i askujt,pervec se familjes time.
Qe nga ajo dite une dhe ti shume here jemi pare ne rruge,kemi rastisur edhe ne te njejtin vend duke patur shoqerine e njejte por si per cudi zemra ime nuk rreh me shpejtesi per ty me. Eshte teper e cuditshme se si dy njerez qe kane ndare nje pjese te jetes bashke, tani sjane gje tjeter vetem dy te "panjohur" per njeri tjetrin.
Jeta vazhdon edhe pse me veshtiresi.Ti diku jeton jeten tende pa mua,une timen pa ty.Te tjere do na bejne te lumtur qe te dyve.
Sot sdi pse mendova per ty,por kujtova diten kur u njohem bashke.Gjithmone me thoje ;-sa shume mban mend dhe ti-, e tani *e kuptoj qe ke patur te drejte.Ca dite apo data duhen harruar sa do e veshtire per ti fshire nga kujtesa.
Historia jone filloi..........vazhdoi......perfundoi me nje puthje te ftohte.
Sot do doja te te pyesja: A ja vleu sadopak ajo qe bere??

Нравится 5