İnsan sevdiğini bi kere kaybedince,Sevilen bi kere gidince diğerleri de hep gider diye korkuyor,Sevmeye...!Seni korkularımla sevmiştim...Elimde değildi,Bi kere incinmiştim,ikincisinden korktum!Yine de sevdim seni,Hemde gidenlerden daha çok sevdim!Hep ayak seslerindeydi kulağım...Çizdiğim sınırlardan öte bi ayak sesi duyunca irkilirdim,Koşardım tutmak için seni.!Oysa sen gitmeyi değil benli hayalleri düşlüyor olurdun o zamanlarda...Sadece düşlüyordun,Benimde 'Sen'li hayallerim olsun diye hiç yardımcı olmadın bana,Korkularıma...!Sadece sevmekti...Beklemekti çabasız sevmek...!Bense çırpındım durdum karşında,boşa kanatlarımdan oldum,Uçmayı unuttum...Çok anlatmak istedim sana,Ama o kadar kaptırmıştın ki kendini hazır hayata 'Dur' dedim duymadın...!Sonumuzdu haykırışlarım,Dinlemedin...!
Kızgın de...ğilim sana...Kırgınım!Kendine öncelik tanıyıp beni ve hayallerimi sonsuza dek ertelemek zorunda bıraktığın için...Artık gelenlerin gitmemesi için değil,Onlardan gitmemem için savaşacağım belkide...İnsanoğlu ne tuhaf.!Her sevgi de ayrı hüzünler,Ayrı mutluluklar ama sadece farklı iki sonuç var;


Gİtmek...
Kimi zaman ayakların geri gidercesine,
Kimi zaman bi aşkı tamamen silercesine..!


Gideni izlemek...
Kimi zaman 'Dur' demekle dememek arasında binlerce kez ölmek,
Kimi zaman üstünden kocaman bi yükün kalkması...!


Seviyorum seni ama gitmeliyim...
Seni hayallerin,
Beni gerçeklerim bekler..

Нравится 2