მერე რა...თუ სულაც არ ხარ ჩემი...
ახლა სიტყვა უჩვეულოდ მათბობს,
ამ სითბოთი...ვიცი...რომ შენც თბები.
მთავარია ჩავუკეტოთ კარი...
გაზაფხულზე უსაშველო თოვას,
მერე რა...რომ არ ხარ ჩემი ქმარი...
მერე რა...რომ ვერც შენ ხედავ ცოლს აქ...
სულში იყოს აპრილების თოვლი,
არ გახუნდეს უჩვეულო ფეთქვა,
სულ არ მინდა რომ მე ვიყო შენი...
ანდა კიდევ...შენ რომ ჩემი გერქვას...