დამხატე... ოღონდ ნუ დამხატავ ასე სევდიანს, შემილამაზე მარტოობა მხiარულ
გრიმით, შემომაძარცვე ეს ავბედი მელანქოლია, თორემ უსაზღვრო ძალა უნდა
ბუნებრივ ღიმილს. დახატე ზეცაც.... ოღონდ თეთრი მოსაცყენია, სანთლების
რკალში ჩაატიე მთელი სახატო... ჩემს ოცნებაში სალოცავებს სანთლის ფერი
აქვს, დახატე სივრცე... ოღონდ ლურჯი აღარ დახატო,. მე აღარ მინდა
შემოდგომის ფოთოლთა ცვენა, იქნებ მიმოზა დამიხატო სადაფის ფერი, თეთრი
ზამთარი??-მე არ მახსოვს... ეს იყო ძველად... შენ დამიხატე უნამქერო და
იისფერი. დახატე მიწა... და მზის აკვნად აქციე თოვლი... ყველა სურვილი
დასაცყისში ასე მუნჯია... ზღვაც დამიხატე... ოღონდ მწვანე ვით მოლი, მერე
რა მოხდა ცხოვრებაში თუ ის ლურჯია... დახატე ქალი... საქალეთი შეცვალე, თუ
გსურს, უყოველგვარო დამცირებით.... უმასკარადოდ... ამ სამყაროში ბევრი
რამე შეცვალე, თუ გსურს, ოღონდაც ქალი არ დახატო უმამაკაცოდ
Комментариев пока нет.
Будь первым - напиши свой комментарий.