Blogs

Ölüp cehenneme giden bir adam hakkındadır bu öykü.

> > Merhaba,
> > Çok hoş bir yazı. Paylaşmak istedim.
> > O bir karga!

Kü­çük bir ço­cuk an­ne­si­nin do­ğum gü­nün­de bir ev res­mi yap­ma­ya ka­rar ver­miş­ti...
Kü­çük zih­nin­de ev çok­tan bo­yan­mış­tı bi­le; en kü­çük ay­rın­tı­sı­na ka­dar na­sıl ola­ca­ğı­nı bi­li­yor­du...
Ge­ri­ye sa­de­ce ka­ğı­da dök­mek kal­mış­tı...
...
Do­ğum gü­nü için re­sim bit­ti... Elin­den gel­di­ği ka­dar bir ev şek­li­ni or­ta­ya dök­müş­tür. Bu bir sa­nat ese­ri­dir çün­kü ona ait­tir, her bir çiz­gi­si an­ne­si­ne olan sev­gi­siy­le ya­pıl­mış­tır, her pen­ce­re her ka­pı ora­da ol­ma­sı inan­cıy­la bo­yan­mış­tır.
Bir sa­man yı­ğı­nı gi­bi gö­rün­se bi­le şim­di­ye dek bo­yan­mış olan en mü­kem­mel ev­dir; bir ba­şa­rı­dır çün­kü kü­çük sa­nat­çı ona tüm kal­bi­ni ve ru­hu­nu ver­miş­tir onu yap­mak için tüm var­lı­ğı­nı kat­mış­tır.
...
Ço­cuk mut­lu ve ken­di­ni ver­miş ola­rak res­mi ya­par­ken bi­ri ge­lir ve “Ne­den ora­ya bir pen­ce­re koy­mu­yor­sun? Şu­ra­ya da bir ka­pı ko­ya­bi­lir­sin, bah­çe yo­lu şu­ra­dan git­sin” der.
Ço­cuk­ta bu­nun so­nu­cu, yap­tı­ğı işe il­gi­si­ni kay­bet­me­si ola­cak­tır. De­vam ede­bi­lir, ama şim­di baş­ka­sı­nın fi­kir­le­ri­ni ka­ğı­da dök­mek­te­dir; si­n

Bugunlerde herkes gitmek istiyor.

Bugunlerde herkes gitmek istiyor.
Küçük bir sahil kasabasina,bir baska ülkeye,daglara, uzaklara...
Hayatindan memnun olan yok. Kiminle konussam ayni sey...
Her seyi, herkesi birakip gitme istegi.
Öyle ''yanina almak istedigi üç sey'' falan yok.
Bir kendisi.

Bu yeter zaten. Her seyi, herkesi götürdün demektir.
Keske kendini birakip gidebilse insan.
Ama olmuyor.

Hadi kendimize raziyiz diyelim, öteki de olmuyor.
ani her seyi yüzüstü birakmak göze alinamiyor.
Böyle gidiyor iste. Bir yanimiz ''kalk gidelim'',
öbür yanimiz "otur'' diyor.
''Otur'' diyen kazaniyor. O yan kalabalik zira.
Is, güç, sorumluluk, çoluk çocuk, aile, güvende olma duygusu..

En kötüsü aliskanlik.
Aliskanligin verdigi rahatlik, monotonlugun dogurdugu bikkinligi
yeniyor. Kaliyoruz.
Kus olup uçmak isterken agaç olup kök saliyoruz.
Evlenmeler...
Bir çocuk daha dogurmalar...
Borçlara girmeler...
Bir…

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?

Victor Hugo

Hasretin düşer yüreğimin orta yerine
Garip bir hüzün sarar ruhumu
Her zaman yaslıdır bu şehir sensiz
Fakir odamda döner durur yokluğun
Dalar gider gözlerim uzaklara

Silindi rüyalarımı süsleyen renkler
Ne kar tanelerini tutuyor ellerim
Nede melekler teselli ediyor beni
Düşlerim kapkara artik
Düşlerimde bile yalnızım
Birden çalsan diyorum kapımı
Ansızın uyandırsan beni
Kurtarsan bu kâbustan
Kurtulsam bu maphustan
Güneşi getirsen bana
Yani sen gelsen diyorum

Ellerim acıyor ellerim bağlı simdi
Ellerim tutsak ellerim saklı
Ellerim kayboldu karanlığında gecelerin
Ellerime yokluğunun kelepçesi vuruldu
Sana çiçek veremem can
Resmin puslu vaktine dutsu düşlerimin
Mezar olacak bana bu dört duvar
Yokluğun kadar gerçek…

Kader Hayatımızın önceden çizilmiş olması değildir.Bu sebepten ne yapalım kaderimiz böyle deyip,boyun bükmek cehalet göstergesidir.Kader yolun tamamı değil,sadece yol ayrımını verir.Güzergah bellidir.Ama bütün dönemeçli ve sapaklar yolcuya aittir.Öyleyse Ne Hayatın HAKİMİSİN..Ne de Hayat karşısında ÇARESİZSİN...

Şimdi ise;Türk Telekom, Arapın.
Telsim İngilizin.
Kuşadası Limanı İsraillinin.
İzmir Limanı Hong Konglunun.. .
Araç muayene işi Almanın.
Başak Sigorta Fransızın.
Adabank Kuveytlinin.
İETT Garajı Dubailinin.
Avea Lübnanlının.
Petkim? Ermeninin. (Kazaka sattık, dediler. Kazağı bi çıkardık ki.. altında Ermeni varmış!...)
Rakı , Amerikalının.
Finansbank Yunanlının...
Oyakbank Hollandalının.
Denizbank Belçikalının.
Türkiye Finans Kuveytlinin.
TEB Fransızın.
Cbank İsraillinin.
MNG Bank Lübnanlının.
Alternatif Bank Yunanlının.
Dışbank Hollandalının.
Şekerbank Kazakın.
Yapı Kredinin yarısı İtalyanın.
Turkcellin yarısı Finlinin Rusun.
Beymenin yarısı Amerikalının.
Enerjisanın yarısı Avusturyalının.
Garantinin yarısı Amerikalının.
Eczacıbaşı İlaç,Çekin.
İzocam, Fransızın.
TGRT(Fox) Amerikalının.
Demirdöküm Almanın.
Döktaş Fransızın.
Süper FM Kanadalının.

Hepsi TÜRK tü. Sadece 5 yıl öncesine kadar.

Günün Sözü: Halkını zenginleştiren veya yoksullaştıran liderleri, tarih layık olduğu yere koyar ve sıfatla sayfalarına kaydeder

Ben hayatım boyunca Dertlerle ve sıkıntılarla dolu ucsuz bucaksız yarını belli olmayan bu hayatın içinde; yarınımda olacağına inandığım umutlarımla yaşıyorum.. Kimsenin beni yaşama hevesimden ve doğru olduğuna inadığım hiç birşeyden vazgeçirmesine izin vermeyeceğim.. Ne olursa olsun her derdin dermanında olduğuna inandığım ve her yaşanılan acıların sonunda mutluluk olduğuna inandığım bu küçük kalbimle kocaman umutlarımla beklemeye devam edeceğim ve ne olursa olsun inadına beni ağlarken görmek isteyenlere hep güleceğim çünkü umut yaşama gücüdür.BİR UMUTTUR YAŞAMAK..