Дневник пользователя Danna
Некако ми се чини дека светот во последно време се изопачил. Всушност се прашувам: Зошто е толку тешко да се искажат чувствата кон некого? Да се покаже и изрази љубов. Ако ја чувствуваме всушност, зошто ја премолчуваме? Зошто мора да правиме работи против наша волја и што е можно поумешно да го скриеме она што го чувствуваме? Се плашиме да не бидеме отфрлени, повредени, ставени во прилично ранлива позиција за нас? Или можеби ќе станеме предмет на потсмев, ќе не сметаат за будали? Па што е толку чудно или демоде искрено да ги признаеш чувствата кон некого? Не е ли…
http://lady.mk/mazhi-zhenite-ne-sakaat-mazh-muskuli-tuku-humor/
NIJE LAKO BITI ZENSKO!Ako imas novac-Il' si sponzorusa,il' si ljubavnica!Ako cutis-mutava si!Ako se doterujes-imas nekog drugog!Ako se ne doterujes-zamenice te drugom koja se doteruje!Ako imas muske prijatelje-il' su ljubavnici,il' momci!Ako si neudata-nesto ti fali!Ako si udata-budala si!A ako si pametna,lepa i ambiciozna-DRUGE ZENE TE MRZE!!!
Ne razumem kako žena može izaci iz kuce bez da se malo dotera– ako zbog niceg, onda iz pristojnosti. A potom, nikad ne znaš, možda baš tog tada ima zakazan sudar sa sudbinom. A najbolje je izgledati što je lepše moguce za sudbinu.
Koko Šanel
...Уморна сум од оние кои ме '' сакаат " - а постојано ми го докажуваат спротивното....Предадена од оние кои најмногу на верност ми се колнеа... а сето тоа го погазија....
Не ги вадам повеќе ножевите од мојот грб...Знам да простувам....а сепак плаќам со солзи...ни крива ни должна....со солзи и по некоја насмевка...
За мир...за тишина... ве молам..не сечете ми ги крилјата...и да ми ги исечите јас пак ќе летам....и тоа таму каде што е најтешко за летање...
Во РЕАЛНОСТА !!!.
Sta je ljubavna trauma:
Volis udatu zenu tri godine sa troje dece,sanjas ,mastas,places ,urlas,vristis za njom...Gospodja se se razvede,taman mislis tvoja je...ona te zajebe,prc
To se onda zove ljubavna sloboda....
Со 3 години: Се гледа во огледало и гледа принцеза.
Со 8 години: Се гледа во огледало и гледа пеперутка.
Со 15 години: Се гледа во огледало и гледа ружно девојче (мамо, не можам да одам во школо ваква)
Со 20 години: Се гледа во огледало и се гледа како предебела/преслаба, прениска/превисока, премногу рамна/премногу заоблена, но сепак одлучува да излезе од дома.
Со 30 години: Се гледа во огледало и се гледа како предебела/преслаба, прениска/превисока, премногу рамна/премногу заоблена, но сепак одлучува да излезе од дома, затоа што е прекасно да смени нешто.
Со 40 години: Се гледа и вика “чиста сум” и излегува надвор.
Со 50…
http://www.youtube.com/watch?v=wCB2_yA-KWE
Eeej, ljubov golema i ne prebolena za Makedonija
Го сакам оној гласен звук во слушалките кои се наоѓаат во моите уши. Музиката е таа што денот ми го прави поубав. А, ноќта пак? Таа потпомогната од мојата фантазија уште еднаш го режира совршениот музички спот во кој што јас сум главната улога. Пеејќи за љубовта на мојот живот, или за проблемите во кои тонам. Таа блага насмевка во ноќта беше јасен знак дека во мојата глава се случуваше некоја нова измислена приказна за совршените одговори на моите прашања. За совршените решенија кои се секогаш толку нереални, тешки за остварување. Размислував за сè. За луѓето околу мене, за луѓето…