Дневник пользователя M k

გამარჯობათ ლევან,მე თქვენი ცოლის საყვარელი ვარ.თქვენი ცოლის,რომელზეც თქვენ ამბობთ,რომ მას აკლია.დიახ,გეთანხმებით,მეც ვამბობ,რომ მას მართლაც აკლია,აკლია სითბო და ალერსი,ყურადღება და სიყვარული.თქვენ,თქვენს ძმაკაცებთან ამბობთ,და არ გრცხვენიათ,რომ მას სცემთ.იცით,მეც ვამბობ ჩემს ძმაკაცებთან,და არ მრცხვენია,რომ მას ვცემ,ძალიან დიდ პატივს ვცემ.თქვენი ცოლი ჭკუიდან იშლება,რადგან თქვენ ყოველთვის მთვრალი ხართ.ჰო,ჩემი სიმთვრალითაც იშლება ჭკუიდან თქვენი ცოლი,როცა მისი სიყვარულით ვთვრები,ნამდვილად ჭკუას კარგავს.ლევან თქვენ კვირაობით არ მიდიხართ თქვენს საკუთარ სახლში;აქაც გეტყვით – სწორედ მაგ დროს მეც არ მივდივარ სახლში,ჩემს საკუთარ სახლში.თქვენ წარმოდგენა არ გაქვთ,რას უყურებს ფანჯარასთან მდგარი თქვენი ცოლი კორპუსის მოპირდაპირე მხარეს,მაშინ,როცა თქვენ ვერაფერს ხედავთ.მეც წარმოდგენა არ მაქვს,როგორ მიყურებს თქვენი ცოლი,როცა მეც ვერაფერს ვხედავ კორპუსის მოპირდაპირე მხრიდან.ლევან,მას თქვენთვის არასოდეს უთქვამს,რომ…

ხანდახან როგორი რთულია ცხოვრება, იტყვი გავჭედავ,მკიდია სულ ყველა, ხანდახან როგორი რთული ატანა იმ ბედის,რომელიც გარგუნა სატანამ. ხანდახან როგორი წრფელია გული და ხანდახან როგორი ნისლებით სავსე, ერთ რამეს ვინატრებ და მერე ცამდე აწვდენილ ხელებით მოგმართავ ასე, უფალო ძლიერო ასე რომ მწამდი ვიტყოდი შენს სახელს და გულით ცამდის აწვდენილ ლოცვით და ცრემლით მკლავდი, ჩემს გულში მიჩენელ კუთხეში ჩანდი... ახლა კი ხედაავ??გეძებე,რა მჭირს, ვერ ვხედავ შენს კალთას,ჩემს თვალებს აკლდი, მომხედე მე აქ ვარ ცოდვილი ცამდის, მიყვარხარ დაბრუნდი,გთხოვ ნუ ხარ მკაცრი. ამას ამბობდა გოგო პატარა და ქუჩაში უცებ გამოჩნდა ლანდი, გოგონას რომელსაც უყვარდა ცამდის, ის ღმერთი გამოჩნდა და წაართვა დარდი.... მიყვარხარ ცამდის და ცის…

როგორც არასდროს ახლა ისე მინდა გავერიდო არამარტო მოწყენილ ქალაქს არამედ ყველაფერს...წავიდე და აქ დავტოვო ის სიმძიმე,ის საფიქრალი,ის ტკივილი,ის იმედგაცრუება და ყველა ის გრძნობა,რომელიც ასე აწამებს ახლა ჩემს სულს დავიღალე.. არა ფიზიკურად არასულიერად დავიღალე,მინდა ისეთ ადგილს შევაფარო თავი სადაც სიმშვიდე იქნება,სიმარტოვე..არ მეგონა ოდესმე სიმარტოვეს თუ ვინატრებდი მაგრამ ადამიანებითაც დავიღალე..ადამიანებით,რომლებიც მხოლოდ პირში გიღიმიან და შენ ხვდები რამდენად გესლიანია ეს ღიმილი,მაგრამ არ იმჩნევ... მინდა წავიდე იქ სადაც იქნება მთები,ამაყად მდგარნი,თვალუწვდენელი...და იქნება ერთი ეკლესია სადაც ყოველკვირას ამოვა მოძღვარი...აი რა მინდა...ქალაქით დავიღალე ყველაფრით დავიღალე...წამალი მინდა სულის საკურნებლად, "დავიღალე მოდი ჩემთან უფალო...

მე ჩემი ფერები გაზაფხულს
დავუთმე,
სამყარო რომ იყოს ყველასთვის
ლამაზი
დავუთმე არ ვნანობ, დღეს ძაან
მკაცრი ვარ... მარტივით მრისხანე... ცელქიც და
თამამიც. ქალი ვარ... რა მოხდა თუ ზოგჯელ
ვხულიგნობ,
შემომრჩა ჩვევებად... სიგიჟე
ბავშვობის,
ვერა ვთმობ იმ ასაკს... და არც ის
მშორდება... წაიღეთ ეს წლები, მე თვალში არ
მომდის. ვინა სთქვა... ასაკი ხასიათს
შეგიცვლის...
ან ვინ სთქვა, რომ შავი გახდება
თეთრ ფერად...
არ მჯერა... არ მჯერა არავის
ნათქვამის... ცხოვრება თუ შეგცვლის... და არა
განგება. ქალი ვარ... რომელიც ფიქრებმა
დაღალა...
ხან და ხან ჩემს თავზე მე თვითონ
ვოცდები...
ქალი ვარ... რა ვუყო ასეთი
თავნება... მარტივით... ათასჯერ მეცვლება
ფიქრები. ქალი ვარ... ნუ გიკვირთ, თუ მე ვარ
თამამი...
ვედრები გაზაფხულს, ჩვენ ერთი
სტილი გვაქვს.
ვკეკლუცობთ ორივე, თუ გვათბობს
მზის სხივი... ხან და ხან ორივე მარტივით გიჟი
ვართ......

გზა რომელიც ტაძრამდე მიგვიყვანს ეს უფლის გზაა!!!

ღიმილი არ ნიშნავს იმას რომ შენ ხარ ბედნიერი...ზოგჯერ უბრალოდ ნისნავს რომ შენ ხარ ძლიერი...

მოგნატრებია?
-მე ძალიან ბევრჯერ მომნატრებია, ხანდახან იმაზე მეტად მომნატრებია, რასაც მონატრება ქვია.

-გიტირია?
-მე მიტირია, ხანდახან სიხარულითაც მიტირია, მაგრამ ეს მხოლოდ ხანდახან. ბევრჯერ მომნატრებია სიხარულის ცრემლები, მაგრამ რაღადროს სიხარულია.

-გყვარებია?
-მე მყვარებია, ძალიან მყვარებია, გამიგია როდესაც ადამიანი გიყვარს, სამყარო სხვანაირი გეჩვენება,ამქვეყნად არაფერი გწყინს, ყველაფერი გიხარია, თვალები გიბრწყინავს და გგონია რომ ყველაზე ბედნიერი შენ ხარ. მაგრამ საკმაოდ ძნელია როდესაც ამ ბედნიერებას კარგავ, ბედნიერების დაკარგვით ხომ უბედურების დაწყებას ეგებები.

-გიოცნებია?
-ძალიან ბევრი მიოცნებია, ყოველთვის იმაზე ვოცნებობდი რაც არასდროს იქნებოდა.
იმიტო დარჩა ოცნება ოცნებად.

-დაგიკარგავს?
-დამიკარგავს,ხანდახან მგონია მთელი ცხოვრება დავკარგე ერთი ადამიანის დაკარგვით, მგონია ყველა ადამიანმა დამივიწყა, თუმცა ეს უბრალოდ მგონია...

-გიპოვია?
-კი მიპოვია მაგრამ ალბათ იმიტო ვიპოვე რომ დამეკარგა.

-თვითმკვლელობაზე გიფიქრია?
-მიფიქრია ძალიან ბევრჯერ, მაგრამ ეს…

მივდივარ, შენს სულში ვერ ვნახე ადგილი,
ვერ მოგეც სინათლე, საღამოს ბინდი ვარ,
მერწმუნე, ეს წასვლა, არ არის ადვილი,
გიტოვებ ჩემს გულს და უგულოდ მივდივარ.

შენს თვალებს შერჩება მშიერი ფერები,
გარიდებ ცრემლებს და წამებიც დავთვალე,
წასვლისას, ერთხელაც მომხვიე ხელები,
ხელები, ოდესღაც ჩემად რომ ჩავთვალე.

მეგონა, სულ მცირე სინანულს მომცემდი,
მიკივის სული და თვალთმაქცად მშვიდი ვარ,
შენ, ხომ მე ყოველთის ასე მაოცებდი,
ღიმილებს გიტოვებ, ცრემლებით მივდივარ.

არეულ ნაბიჯებს ლოდები ეკიდა,
მივათრევ სიცოხლეს დროებით ნათხოვარს,
ვიცოდი, არ ვიყავ მე შენი ნეკნიდან,
ჩათვალე, გზად შეხვდი გრძნობების მათხოვარს.

მათხოვარს, თუმც არა ღირსება წართმეულს,
გულში რომ ჩაუგდე იმედის ნამცეცი.
გიტოვებ ღამეებს საშენოდ გათეულს,
და ასე უძილო, თუ სადმე დავეცი...

ჯანდაბას ერთხელაც ამეწვას მუხლები,
ვალი მაქვს ამქვეყნად, ღმერთის და გამჩენის,
მიმყვება გრძნობები, ასე ხელ–უხლები,
მივდივარ, სურვილი მიმყვება დარჩენის.

ცერებზე ვიწევი, გულზე…

ქალიაო...და ბრიყვია,თქვენ ასე ფიქრობთ კაცები,
ქალიაო...და თუ წავა,სხვაზე გადაგაქვთ დარდები,
ქალიაო...და ვინ იცის,რამდენჯერააქვს ნაგემი
წახვალთ სხვა ვინმეს მოძებნით,თუ დაგიწუნეს ვარდები.

ქალიაო...და რა მოხდა,ერთხელ თუ კოცნით გავძღები,
მერე მკერდს მაგრად მოგიჩქმეტ,ღაწვზე თოვლივით დავდნები,
ღამეს,სიზმარად გადიქცევ,აი ცოლობას ვერ დაგპირდები...
თუ წახვალ თვალებს მოვიფშვნეტ და მერე მეც ავტირდები.

მერე ქილიკით დაიწყებ,არ მომეწონა წავედი
ქალიაო...და რა მოხდა,მხოლოდ ეგა გაქვთ სათქმელი
ახლა სხვა ვინმეს მოძებნით,რომ გაიქარვოთ დარდები
ღამეს პირობით დაიწყებთ,დილით კი სადღაც გაქრებით.

ქალი ვარდივით ნაზია,მე მებრალებით კაცები
ეკალი ერთხელ თუ გაგკრავთ სამუდამოდ ბრმად დარჩებით,
მერე დაგიდგათ დარდები,და ერთ ადგილას ის ვარდებიც,
ქალის გარეშე ვინა ხართ?როცა თქვენს თავთან დარჩებით.

როცა ცხოვრებას გახედავ,უკან დატოვე სათქმელი,
იმ ქალში,ქალი ეძიე სიცოცხლის წმინდა ნათელი,
იმ ქალში,დედა ეძიე,ცხოვრების სუფთა სანთელი,
მერე მიხვდები,ვინცა ხარ,როცა უმისოდ დარჩები.

ქალი ვარ,ვარდი არა ვარ,მაგრამ მეც…

ზოგჯერ გინდება წაშალო მოგონებები, მხოლოდ და მხოლოდ იმიტომ, რომ ისინი ძალიან გენატრებააა .